'Krijnsels'

Het aan het Storkster fietspad gelegen stenen  bruggetje over het Westeremder Maar is een van mijn favoriete mijmerplaatsen. Je hebt er aan weerszijden een fijn vergezicht over de landerijen en op mijn dagelijkse wandeling neem ik daar altijd even tijd om al dat mooie om me heen in me op te nemen. De eerlijkheid gebied wel te zeggen dat het plekje sinds een grondige renovatie van overheidswege er niet echt idyllischer op is geworden. De aanvankelijk fraaie stenen boogbrug heeft plaats gemaakt voor een fantasieloos betonwerk voorzien van saai-grauwe brugleuningen en de lommerrijke meidoornbomen die het geheel aanvankelijk sierlijk plachten te omzomen moesten natuurlijk ook hoognodig opgeruimd worden.

Zucht..wat is dat toch altijd met die overijverige planologische diensten?

Maar goed, zoals gezegd ..het is en blijft een fijn punt om eens even goed dat prachtige Groninger landschap in je op te nemen en elke dag kleurt daar het licht weer anders. Het is daarom goed om altijd een camera bij de hand te hebben, een gewoonte die ik me al jarenlang eigen heb gemaakt.

Ik wilde dat vandaag eens laten zien.  Je kunt er namelijk op, zeg maar dinsdag een foto nemen van honderd in ’t dozijn, waarbij de wat fletse lucht en de ingehouden kleuren zo’n  opname nauwelijks cachet geven.

Keer de volgende dag op precies dezelfde plek terug en neem  vanuit precies eender perspectief dan een heerlijke foto omdat nu sprake is van een veel intenser kleurengamma omdat de hemel prachtig kleurt boven flonkerend water en een sprankelend  boeket vol vroege herfsttinten.

Maar berg je toestel nooit te gauw op..

Want wanneer je even goed kijkt, wat bukt en dat beparelde webbetje tussen de brugleuning ontdekt, heb je direct daarna weer de mogelijkheid om alles opnieuw te fotograferen maar dan door de mazen van een ragfijn stukje natuurgesponnen vitrage…

Ik zeg het vaker…voor wie het wil zien !