Aquarel-leren…
Een tijd geleden had ik al gewag gemaakt van mijn voornemen om me eens op het aquarelleren toe te leggen en ik heb me in de afgelopen weken inderdaad met pogingen in deze richting bezig gehouden. Ook had ik toegezegd om er op terug te komen wanneer ik het idee had dat het er een beetje op begon te lijken en dat laatste is zover, met nadruk op een béétje.
Want het schilderen in aquarel is een lastige techniek die ik maar moeilijk onder de knie blijk te krijgen. Dat heeft vooral te maken met het feit dat alle schilderijtjes die ik in mijn bestaan uit mijn penseel placht te doen vloeien, tot nu toe in acryltechniek uit de verf kwamen en dat ligt me gewoon beter.
Aquarelleren vraagt een volkomen andere aanpak, omdat je hierbij – precies andersom – van licht naar donker moet werken en transparantie in pastelkleuren de basis vormen en de eerlijkheid gebied me te zeggen dat me dat nog niet meevalt.
Maar ik had mijn zinnen er nu eenmaal op gezet en het was de bedoeling om na enkele oefen-opzetjes toch te starten met het maken van landschapsportretten van dat weidse Groninger landschap en bijpassende verre dorpsgezichten waar ik altijd zo van smul. Ik wilde hierbij een paar werkjes maken waarin ieder schilderij een heel eigen sfeer uitademt en dat in weer een totaal andere entourage.
Helemaal tevreden ben ik niet, maar toch stel ik ze maar in ‘Krijnsels’ ten toon, gewoon omdat ik het leuk vind om mijn ontwikkelingen in deze met jullie te delen.
Allereerst een kijkje in de vroege ochtend over een nog uitwasemend Hoeksmeer waarboven zojuist de zon is op gegaan…

En dan een blik op de molen van Garsthuizen op een gouden namiddag in September…

Waarna een ochtendtoneel van een enigszins uit de hand gelopen vurige wolkenhemel boven de kim van Zeerijp..

Om te eindigen met een beschaduwd voorjaarstafereel van een enigszins bibberig dorpsaanzicht van Godlinze..

Enfin.. van het schilderen op zich, heb ik absoluut wel de smaak weer te pakken maar wat me momenteel bezig houdt is de vraag of ik door zal gaan met aquarel-leren of dat ik toch terug zal grijpen op het vertrouwde acrylverf, waarin ik naar mijn gevoel een stuk trefzekerder werk.

Ik hou je op de hoogte !
Mooi mee doorgaan, Krijn. Op z’n gronings gezegd ’t Kon minder'(oftewel, ze zijn mooi!).
Volgens mij staat op de aquarel van Godlinze het huis waar ik ben geboren.
Krijn, we vinden het goed geprobeerd en we vinden dat het best wel mooi is geworden!
Nait maal! ik doe het je in ieder geval niet na. 🙂
Ziet er prachtig uit.
Moi Krijn,
Dizze aquarelletjes binn ook oardig trefzeker hor! Je kinnen ook ja goud wezen in boide….. echt prachtig!!