'Krijnsels'

Vandaag plaats ik enkele   – in voorbije seizoenen –  geschoten foto’s van dat prachtige Groninger landschap ( in dit geval rondom Loppersum)  waarin we vaak zo onbedachtzaam rondrijden, – lopen of – hollen zónder te genieten van die typisch Hogelandse hemelkoepels, dat adembenemend mooie doorkijkje of de heerlijk verstilde zonsopgangen die ons op een presenteerblad  worden aangeboden.

Ikzelf lust er wel pap van en geniet nu alweer van het septemberlicht, dat nét weer een andere glans kent, meer diffuus, gefilterd, met langere schaduwen boven de leeg geoogste stoppelvelden. De  nu alweer bessenrood gekleurde meidoornstruiken, de enorme wolkenpartijen, bezwangerd met regen waarnaar velen zo uitzagen, maar waar we ook zo snel weer genoeg van hebben.

Die lichtbanen, die wolkenwagens, die goudgekleurde akkers. De tegen de eindeloze horizon  afstekende silhouetten van kerktorens en molens van al die bij ons zo bekende prachtige dorpjes…

Ze nodigen me onweerstaanbaar uit om binnenkort een poging te wagen om dit ook eens met aquarelpenselen in plaats van een foto-lens vast te leggen.

Als ’t niks wordt hoor je er denk ik nooit weer wat van, maar wanneer het wat begint te lijken hou ik jullie via dit medium op de hoogte!