'Krijnsels'

Het Storkster fietspad dat voor mijn woning langs loopt en Loppersum, al slingerend, verbindt met Westeremden is vorig jaar door de gemeente op voortvarende wijze aangepakt, hetgeen de verkeersveiligheid weliswaar ten goede is gekomen maar in mijn beleving wel iets ten koste is gegaan van het idyllisch karakter van deze route.  Het aanvankelijke smalle schelpenpad is namelijk veranderd in een anderhalf meter brede betonstrook, waardoor fietsers elkaar beter kunnen passeren en ook mensen op scootmobielen er nu gebruik van kunnen maken. Dat is natuurlijk een plus voor deze doelgroep maar ook door de her en der aangebrachte markeringen heeft het wel wat ingeboet aan het liefelijke karakter er van.

Wat dan wél weer leuk is  (en of óók daar de overheid een zaaiende hand in heeft gehad?) …

De vroeger wat eentonige bermbeplanting heeft nu plaats gemaakt voor een bonte verscheidenheid aan wilde bloemsoorten die zich nu in de prachtigste kleuren aan ons tonen.

Ik herken er – tussen het altijd al aanwezige Fluitenkruid en Boterbloem – nu ook Klaproos, Margriet, Ruige Leeuwentand, Dagkoekoeksbloem en Paarse Schorseneer in, die allemaal om het hardst om aandacht roepen.

Maar het is momenteel geen fijn weer om macro-opnamen van bloemen te maken, want de sterke wind maakt dat soort fotografie onmogelijk.

Wat ik dan wél doe? Ik kies uit die rijke bloemsnoepwinkel voorzichtig een klein handjevol van die beauty’s en neem die mee naar binnen om daar in beschutte studio-omstandigheden enkele superclose-ups te maken door gebruik te maken van zogenaamde ‘refractie’ techniek.

Wat dat is en hoe dat werkt, heb ik twee jaar geleden hier al eens uitgelegd. Kijk hiervoor zo nodig nog even in het archief ( zie de rubriek rechts) van 25 april 2020.

Het is dus wel een soort van ‘zwait op de kop’ en ‘puntje-van-de-tong-uit-de-mond’- werkje, want het steekt allemaal erg nauw maar als het eindelijk lukt héb je fotografisch gezien dan ook wel weer wat…