'Krijnsels'

Hoewel ik altijd wat terughoudend ben als het gaat om ál te menselijke gevoelens op de dierenwereld te projecteren, maak ik rond Valentijn maar eens een uitzondering en toon vandaag twee platen waarop het er schijnbaar romantisch aan toe gaat.

Het vastleggen van hét moment van éénwording bij onze vogels is niet altijd een kwestie van geluk, maar vaak van snel anticiperen op het typische gedrag dat meestal aan de paring vooraf gaat.

Een wat inééngedoken houding van de vrouw en een opzichtig vleugelgeklepper van de man verraadt doorgaans dat er iets op het gebied van de voortplanting staat te gebeuren.

Maar dan moet je ook bliksemsnel zijn want de daad duurt maar een paar seconden en voor je scherp kunt stellen staan ze vaak al weer veren-poetsend naast elkaar, alsof er niks is gebeurd.

Lukt het wél om ze in volle overgave te betrappen, dan levert het wel weer een spectaculair plaatje op..

Hoe anders gaat dat bij de Lieveheersbeestjes die er rustig en uitgebreid de tijd voor nemen, maar waarvoor het – met het oog op hun geringe afmetingen – nodig is om met lens op 10 centimeter afstand ongegeneerd door te dringen in de intieme wereld van hun samenzijn.

Tot slot nog even een Valentijn-achtige foto van een van mijn onlangs geboetseerde beeldjes namelijk die van een IJsvogelman die zijn vrouw op sierlijke wijze het hof maakt met een vers gevangen visje.  

Ik ben van plan om in de toekomst me ook nog eens te werpen op het in klei vastleggen van de paring van deze vliegende juwelen maar da’s knap moeilijk met al die uitwaaierende veertjes. Mocht me dat toch lukken en ’t is me naar de zin geworden dan zal ik dat hier ook nog wel eens tonen.

Zelf doe ik niet aan die Valentijns-mode mee, máár overmorgen haal ik wél een visje voor haar op van de markt!