'Krijnsels'

Eindelijk mogen we bijkomen van het geweld van razende stormen, natte sneeuwbuien en ongelooflijk hoeveelheden neergutsend water. De atmosfeer komt tor rust onder een rug van hogedruk die me in een voorjaarsachtig soort luim brengt door aangename windstilte en een stralende zon. Tijdens mijn vaste zaterdagochtendwandeling blijkt de zonnekracht zich al op aangename wijze door de winterjas heen te manifesteren. Er klinken de eerste strofes van een vinkenman en ook een winterkoning laat weten dat het straks toch echt wel eens weer lente wordt en ter bevestiging daarvan zie ik zie jandoppie-nog-an-toe  overal weer groene toefjes fluitenkruid én speenkruidbloemetjes de kop opsteken. Nee, dát komt wel goed…

Maar de normaal bij dat soort waarnemingen gevoelde opgewektheids-prikkels worden steeds maar weer overschaduwd door de zorg van wat zich op een dag reizen hiervandaan afspeelt. Waarom houdt dit me zoveel meer bezig dan al die andere oorlogsellende verderop in de wereld? Omdat het een stuk dichterbij is? Omdat mijn dagelijkse leventje niet zo heel veel afwijkt van dat van de gemiddelde Oekraïner? Die nu ook graag een rustig wandelingetje in voorjaarssfeer zou hebben willen maken om daarna thuis een bakkie met z’n vrouw te doen en wat in zijn tuin aan zou willen rommelen??

O zeker, de zon schijnt en de lucht is blauw maar om nu te zeggen dat er geen vuiltje aan de lucht is? Heb jij dat ook wel eens, dat er in je hoofd zo’n zeurende zorgwolk hangt? Meestal is ’t een kwestie van tijd voordat ie voorbij is gedreven en ooit schreef ik er een lichtvoetig gedichtje over..

Maar toch. Soms blijft het maar in mijn kop dreinen. Hoe zal het daar gaan? Wat kan ik doen? Het op de voet volgen, hopen, bidden, meeleven, géven?

Ik begin zoals zo vaak te mijmeren. Minder lichtvoetig dan gewoonlijk…

Er zit sinds het ontstaan van de mensheid al venijn en kwaad in de wereld, ingeblazen door een mensvijandige kracht die zich – zoals zo vaak –  het gemakkelijkst manifesteert in lieden die macht en ideologie of religie op fanatieke wijze misbruiken voor hun opgeblazen, gekwetste ego’s, waarbij er niets ontziende methoden worden toegepast om hun wil of gedachtengoed aan anderen op  te leggen. Hoewel ze volkomen verantwoordelijk zijn voor al hun wandaden en daar zeker ooit ook rekenschap voor moeten afleggen, zijn ze in mijn ogen vooral ook kanalen voor de onzichtbare, drijvende macht van het Kwaad dat sinds de schepping probeert de Liefde tussen God en mens en mensen onderling blijvend te verwoesten.

Tevergeefs!!!  

Ze brengen schaduw voort die de zon verduistert. Maar niet voor altijd!  Ze verhinderen dat licht en blijdschap op je weg vallen, maar dat is maar tijdelijk. Ze laten je geloven dat er geen eind komt aan de duistere tunnel, maar die zonnebundel komt!  Hou vol, er is een weg gebaand!  Uiteindelijk is daar de bevrijding naar het lang verwachte landschap van het nieuwe Leven door Licht dat de wereld heeft overwonnen.   

In het Woord  was leven en het leven was het licht voor de mensen. Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen ( Johannes 1: 5b )

Ach en heb je niet zoveel met mijn geloof?  Dan vinden we elkaar tenminste zeker ook in Ede’s credo?

Het hèt nog nooit, nog nooit zo donker west, of het wer altied wel weer………………