' Pronkjewailtjes '

Zo! Daar ben ik weer !

Voor het geval je ‘Pronkjewailtjes’ een tijdje mocht hebben gemist ( wat ik leuk zou vinden), dat had een reden. Een fijne, wel te verstaan want we hebben er twee weekjes Kreta op zitten. Een wat door omstandigheden vervroegde vakantie in een ver, maar heerlijk oord. Wel warm, maar niet eens zo consistent zonnig als het weer in Nederland was de afgelopen dagen.
We bivakkeerden in een berg-appartement waar het ook naar Kretenzer begrippen wat koeler en wisselvalliger was dan gebruikelijk, maar gelukkig had de zon toch wel de overhand zodat we de aantrekkelijkheid van dit eiland op haar waarde konden schatten. Met die typische, geroemde Kreta-aspecten zoals een prachtige natuur, exotisch aandoende baaien en stranden, een vriendelijke bevolking en heerlijk en goedkoop eten, maar ook met wat minder lovenswaardige kenmerken van veel afval-rotzooi in de wegbermen en onbegrijpelijk Grieks rijgedrag.
Wél prachtige bergweggetjes, waarop hordes geiten net zo lang blijven liggen dagdromen tot je ze met de auto bijna aan de kant hebt geduwd en waarlangs overal volop lila-rood bloeiende Oleanders nu op hun mooist staan te zijn.
Ik laat het wat woorden betreft hier maar bij en laat de beelden verder hun werk doen. Het zijn er wel veel deze keer, maar dat zegt dan ook genoeg over de schoonheid en variatie van de Kretenzische natuur waaraan onze ogen zich mochten bezatten!