Sijssies…
De ornithologische kennis van de gemiddelde Amsterdammer zou zich jaren geleden hebben beperkt tot het onderscheiden van twee soorten, getuige deze Mokumse uitspraak:
‘D’r benne twee soorten vogels… je hep ’sijssies en je hep drijf-sijssies’, de eerste kennen vliege en die andere swemme in ’t water”
Echte sijsjes, werden veel als kooivogeltje gehouden en konden heel tam worden. In mijn jeugd kende ze ik aanvankelijk alleen maar van een oud liedje dat we vroeger in de klas zongen..
‘k heb mijn wagen volgeladen, vol met jonge meisjes, toen we op het marktplein kwamen zongen zij als sijsjes, nu neem ik van mijn levensdagen steeds jonge meisjes op mijn wagen, hop paardje hop !
Gelukkig breidde mijn vogelkennis later snel uit en kon ik al de Sijs (Spinus spinus) al snel onderscheiden van andere vinkachtige vogeltjes.
Ze komen in zeer grote getalen in de herfst naar ons land en zijn altijd in zwermen te vinden in de buurt van elzenbomen. Een paar dagen geleden hing er een heel stel in een van de elzen in mijn tuin.
Ik hóór hun fijne djzéééé-djzééé-geluidjes vaak al eerder dan ik ze zie, want ze hebben hele fijne schutkleuren waardoor ze bijna niet opvallen in de boomkruinen.
Echt prachtig zingen, zoals dat liedje veronderstelt, doen ze eigenlijk niet. Het zijn vooral heerlijke wezentjes om te bekijken.. Hun verenkleed is prachtig gemêleerd groen, met fijne verticaal lopende zwarte streepjes en ze hangen vaak als acrobaten ondersteboven aan de de proppen om van de minieme donkerbruine zaadjes te snoepen..
Ach, zeggen woorden niet meer dan beelden? Ik kan het beter laten zien…
Beide foto’s tonen een sijzenvrouw. Het mannetje is iets donkerder gekleurd en draagt een zwart petje en dito befje.
'Krijnsels' 
Hallo Krijn,klopt helemaal van het Amsterdamse gezegde. Zo is het mij, oud Amsterdamse, ook geleerd. De bijnaam voor duiven was/is vliegende ratten. En de katten/poezen werden/worden dakhazen genoemd.
Ik geniet elke weer van je foto’s.
Groetjes Simone