Zai schrieven dien noam…
Na een eindeloos lijkende serie grauwe, regenachtige stormdagen, stapten we vandaag even op een soort atmosferische vluchtheuvel ..opeens schijnt de zon! De wind is enigszins aan banden gelegd en de bovenluchten zijn een stuk kouder geworden.Dat levert doorgaans spectaculaire wolkenformaties op en aan het eind van de dag is ’t dan bij het Hoeksmeer altijd wel goed toeven voor op mooie plaatjes beluste fotografen.
Met name ook omdat de volgende serie ontladingen van buien vol regen, hagel en natte sneeuw zich al dreigend boven de horizon verzamelen. Ze maken duidelijk dat ze de laagstaande middagzon wel even snel zullen gaan versluieren, maar ach.. die was toch al bezig om afscheid te nemen.
Hoog in de grillig uiteen waaiende wolkenflarden, zoeken roepende kolganzen in karakteristieke V-formaties hun koers tegen de snel verduisterende hemel…
Hoewel het zwerk niet helemáál overeenkomt met hetgeen er wordt bezongen, welt in mij toch onwillekeurig Ede Staal’s liedje op..
“ Zai schrieven dien noam tegen de strakke blauwe lucht ..o joa ze schrieven dien noam tegen de strakke blauwe lucht” ( Ede Staal)
Prachtig, dank je wel.
wat mooi, weer, Krijn, dankjewel.
Prachtig