Roeken-loos?
Gisteren vernam ik dat nijvere lieden van gemeentewege in de weer waren met het verstoren van Roekenkolonies. Dit dan bij wijze van beheer waarbij er alleen mag worden ingegrepen als er sprake is van ernstige overlast. Bijvoorbeeld als er een grote kolonie te dicht bij de woningen zit en er veel meldingen van overlast binnenkomen. Volgens de info-site van de gemeente worden ze dan verjaagd naar zogenaamde beheerlocaties buiten de dorpen. Of de vogels daar dan ook mondelinge aanwijzingen over de exact beoogde bestemming bij ontvangen wordt niet duidelijk gemaakt.
De meeste mensen houden niet zo van roeken en andere kraaiachtigen en voor de foto hieronder moest ik ook even diep in mijn archief duiken, want ook voor mij zijn het geen fotografische lekkerbekjes.
Tja, het is inderdaad niet meteen moeders mooiste vergeleken met het elegante voorkomen van ander zingend gevederte. Ook al doet hun zwaar en nasaal gekras dat alle andere vogelgeluiden overstemt, menig natuurliefhebber de handen vertwijfeld naar het hoofd grijpen, ze horen er toch bij én ze worden wel degelijk tot de echte zangvogels gerekend.
En met hun – voor ons gevoel – onheilspellend gekras doen ze precies hetzelfde wat alle andere zogenaamde lieftallige zangertjes óók doen. En van die aardige voorjaarszangers lust ik wel pap op fotografisch gebied …
De ‘vriendelijke’ tjiftjaf..
de’ vrolijk roepende’ vink..
de ‘gezellige schetterende’ rietzanger
en het ‘ leuk ratelende’ winterkoninkje
In onze menselijke verbeelding doen ze – al naar gelang onze levensbeschouwing – niets anders dan ‘de goede God loven’ of ‘het heerlijke voorjaar bezingen’, maar in werkelijkheid roepen ze allemaal zo ongeveer hetzelfde tegen hun soortgenoten, namelijk een soort van “ wáág het eens hier in de buurt te komen “ of ‘ opzouten joh! “
Nou ja in het geval van de roek zal het dan eerder neerkomen op iets van ‘opkrassen jij ‘
'Krijnsels' 
Hoi, ach, waren wij maar roekenloos. Sinds vorig jaar de helft aantal nesten erbij. De hele dag door dat vreselijke drammerige gekras. Wie ze wil, mag ze komen halen, het gespuis.
Gr. Ineke