Hé jongens….

Hé jongens, kom eens kijken!

Hoe hij er aan komt en waar hij het heeft opgedaan? Geen idee. Mogelijk van vriendjes op Kids2B of bij een van zijn grotere neefjes die op deze wijze aan dit soort populair vocabulaire hebben bijgedragen. Feit is dat mijn kleinzoon Luka een nieuwe inviterende manier heeft gevonden om zijn ouders, grootouders en andere aanwezigen enthousiast te betrekken bij een van zijn vele, spannende voornemens die hij van plan is ten uitvoer te gaan brengen.

In dit geval is het de van te voren geplande ineenstorting van een grote stapel, slordig geplaatste speelgoedblokken dat met enige fantasie wel door kan gaan voor een soort toren.

Voor dit rampscenario heeft hij al een speciaal voor dit doel gereed staande  ‘gaafmesjiene’ opgesteld, waarmee straks het toch al zo broze verband in dit bouwsel volledig zal worden weggeslagen. Op mijn vraag naar het waarom klinkt het ‘de toren is stout’ en daarmee is het pleit kennelijk voldoende beslecht. De tenuitvoerlegging van het vonnis vervult hem zodanig met voorpret dat zijn ogen al glinsteren bij de gedachte aan de ravage die hij gaat veroorzaken en waar hij ons kennelijk zo graag als getuige bij aanwezig heeft.

‘Hé  jongens, kom mee!”

Uit de op dat moment aanwezige voorraad ‘jongens’ wordt opa deze keer geselecteerd omdat hij wel weet dat ook ik vind dat dit vast weer een van zijn betere, ijzersterke nummers gaat worden.

Zijn stevige kleine jongensknuist trekt me subiet achter mijn bureau weg om me naar de  onheilsplek te geleiden vanwaar ik  op de hurken zittend, van dichtbij  het aangekondigde sloopwerk mag aanschouwen.  Wanneer ik hierbij uit voorzorg mijn handen voor mijn oren houd en mijn ogen  angstvallig dichtknijp, voel ik dat hij ter geruststelling  zijn handje héél even op mijn hoofd legt.

Dan wordt met een betekenisvol  lachje de grondverzetmachine, die plotseling ook moeiteloos en multifunctioneel blijkt te kunnen vliegen, met gierende motor in stelling gebracht waarna de apotheose een waar spektakel oplevert van angstaanjagend goed nagebootst motorgeloei,  gevolgd door een enorme klap en  het donderend geraas der vallende blokken..

Als opa anderhalve minuut later – nog diep onder de indruk en enigszins wankelend – weer achter zijn bureau heeft plaats genomen is Luka’s aandacht alweer volledig verplaatst  naar een andere bijzonder interessante bezigheid bestaande uit  de bereiding van een héérlijk plastic spiegeleitje op een speelgoedfornuis waarbij hij kennelijk toch óók  weer rekent op onze warme belangstelling..

“Hé jongens….”

4 thoughts on “Hé jongens….

  1. Hallo Krijn. Ik hoor een terecht trotse opa. Eentje die intens geniet van zijn kleinkind.
    Een stoer en fantasierijk ventje.
    Gr. Ineke

Reageren? Graag ! Schrijf hier onder ...

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s