Méér vorst …
Ja, vannacht bakte het er eindelijk eens lekker in! Het was meteen al te zien aan het ruitje van het uitzetraam in de badkamer. Het is een van de eerste dingen die me na ’t wakker worden een indruk geeft van het weertype dat ons te wachten staat.
Is het beslagen? Zitten er regendruppels tegen aan ? Ligt er een sneeuwlaagje op?
Vanochtend gaf het al de indicatie door dat het flink hard gevroren had!
De digitale thermometer wees dan ook maar liefst – 11,7 C aan om precies te zijn en dan groeit het schaatsijs eindelijk eens lekker door.
Met een stralende zon, een overwegend blauwe hemel en een tintelend frisse sfeer is het tussen de middag dan leuk fotograferen waarbij ik de macrolens weer eens te voorschijn haal om enkele miniatuur ijssculptuurtjes vast te leggen.
Aan het eind van de dag maak ik te voet een verkenningsrondje langs en ook óp twee hier in de buurt liggende meertjes om te zien of er al hier en daar op wordt geschaatst en om de ijskwaliteit te beoordelen.
Nou, voor wat betreft het Hoeksmeer hoef ik me geen enkele illusie te maken, want de combinatie van wind en sneeuw heeft hier voor zo’n grillig soort ijsoppervlak gezorgd dat deze op geen enkele manier beschaatsbaar is . Maar ’t is er wel leuk om te wandelen!
Heel anders is de entourage op het Dannemeer, waar ik toch al diverse mensen zie die hier een rondje trekken en omdat de avondzon juist op het moment van arriveren langzaam naar de kim zakt kan ik er meteen een fijn sfeerplaatje van pakken.
Ik ga nog éénmaal op de stramme knieën om het silhouet van een op het ijs achtergelaten ganzenveertje tegen de alsmaar meer bewolkte lucht portretteren.
En dan op huis aan en vanavond eens zien of de beloofde lage kwikstanden ook daadwerkelijk een feit zullen worden zodat we eindelijk weer eens ouderwets de scheuvels uit het vet kunnen halen, waarbij mijn hoop toch vooral op een beschaatsbaar Damsterdiep is gericht!
Het wachten is op de opklaringen !
'Krijnsels' 