Kijk eens …
Kijken naar vogels is niet alleen een – althans voor mij – aangenaam tijdverdrijf, maar het kan ook dienen om je kennis te vergroten en je tot bezinning te brengen.
Het fotograferen er van in diverse poses en in allerlei seizoenen en omstandigheden biedt mij altijd weer een uitdaging én enorme voldoening.
Hun levenslust en schranderheid. Het gedrag, de kleuren en hun zang. Ze vormen stuk voor stuk aspecten waarin je je kunt verlustigen en die verwondering wekken. Helemaal wanneer ze in deze tijd kortdurend plaatsnemen op takjes vol diverse tinten voorjaarsgroen of ..
… te midden van pas open gesprongen bloemknopjes.
Vandaag was ik daar weer eens extra op gespitst en dat viel niet mee, want ze hebben duidelijk al andere dingen aan hun koppies dan zich vol overgave op mijn zorgvuldig geplaatste lekkernijen te storten. Ze jakkeren liever donderjagend achter elkaar aan, voortgedreven door hun hormonen en al hier en daar bezig met het verzamelen van nest-twijgjes.
Maar héél af en toe komt er toch nog eentje kortstondig snoepen om daarna snel weer eens te gaan kijken bij die intrigerende ronde opening van dat éne nestkastje daar ergens hoog in die boom.
Wie wéét of ze daar nou niet eens…
Alle dagen omringd door sperwer- en katten-gevaar en bedreigingen door virussen, infecties, parasieten en vleugelbreuk in een onzeker, kort en uiterst risicovol bestaan en toch…
Ze gáán er weer voor.
Alert .. en toch zórgeloos!
Kijk er eens naar….
Kijk naar de vogels in de lucht: ze zaaien niet en oogsten niet en vullen geen voorraadschuren, het is jullie hemelse Vader die ze voedt. Zijn jullie niet meer waard dan zij? Wie van jullie kan door
zich zorgen te maken ook maar één el aan zijn levensduur toevoegen? (Matth. 6:26)
'Krijnsels' 