En dit gaat dan gelukkig weer wél door …

 

Het trof me vanochtend toch op een of andere manier…

 

 

rusth2

 

Dat petieterige, maar onmiskenbaar uitlopend heerlijk stukje lentegroen..

In deze turbulente periode, waarin dat mysterieuze en dreigende griepvirus ons allemaal maatschappelijk en sociaal uit het lood lijkt te slaan, is en blijft de natuur volkomen haar eigen onverstoorbare gang gaan!

Onwillekeurig moest ik even denken aan een passage uit een boek van Corrie ten Boom, waarin zij beschrijft hoe haar gedachten terug gingen naar een koude, maar heldere maart-morgen in een van de oorlogsjaren waarop zij samen met honderden andere broodmagere, afgebeulde kampgevangenen op ochtend-appél stond in afwachting van de blaffende bevelen van een ontaarde Kampcommandant. Moe, onzeker en bang voor de toekomst, voelde ze bijna lijfelijk de aanwezigheid van machten van kwaad en onrecht.
Toen, in de stilte van dat zware, bijzondere moment begon ergens hoog boven hun hoofden, eerst aarzelend maar alsmaar krachtiger een kleine vogel aan een van zijn eerste lente-strofes.

 

vink-april-09

 

Op dat moment werd zij zich extra bewust van de aanwezigheid van die grote, alomtegenwoordige kracht van de Schepping en haar Schepper. Hoe zwaar, hoe donker, hoe dreigend en hopeloos de omstandigheden ook schenen, áchter en rondom de grauwe realiteit van die binnenplaats vól menselijke ellende, ontwikkelde zich die andere even grote realiteit van Groei en Leven gewoon door en geen leger, geen onderdrukker, welke aardse macht dan ook kon dat stoppen.
Het troostte en bemoedigde haar en gaf haar zelfs een heel klein scheutje geluks-gevoel op een moment en een plaats waar daar absoluut geen ruimte voor scheen.

Verwachting, hoop en vertrouwen op de Ene, geput uit het vertrouwde zingen van een vogel, zoals die eeuwen daarvoor al had gezongen, dat toen op dat moment ook zo deed, dat nu nog doet en…dat zál doen zolang deze wereld mag bestaan.

Natuurlijk zijn de huidige omstandigheden niet te vergelijken met die beschreven barre situatie, maar is het geen vertrouwenwekkende en hoopvolle gedachte dat naast álles dat wordt afgeblazen, gecanceld en opgeschort, Zijn prachtwerk onverminderd en onstuitbaar doorgang vind?

 

3 thoughts on “En dit gaat dan gelukkig weer wél door …

  1. Corrie Ten Boom, ik denk ook vaak aan haar de laatste tijd. Ik heb ooit een boek van haar gelezen ‘ Vertrouw op God’
    Wat een inspirerende vrouw. Idd haar situatie is niet met de onze te vergelijken, maar het is dezelfde God die we dienen.
    Mooi stuk Krijn, vol troost en hoop.
    Dank je.

Reageren? Graag ! Schrijf hier onder ...

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s