Bosbewoners..
Al vaker heb ik hier gewag gemaakt van mijn grote voorkeur voor winters met veel sneeuw en ijs-geneugten, vooral ook omdat er dan op fotografisch gebied zóveel meer te beleven is. De natuurfotograaf moet het in deze periode sowieso al zonder fotogenieke bloemen, vlinders, libellen en andere insecten stellen en wat zou het dan mooi zijn om in de plaats daarvan prachtige ijs-sculpturen, berijmde bomen of heerlijke sneeuw-landschappen te kunnen vastleggen.
Niks daarvan. Noppes. Nada!
Bijna twee maanden zijn we gevorderd in deze periode die de naam ‘winter’ eigenlijk niet verdient.
Nog geen vlok is er gevallen. Zelfs geen natte spat sneeuw. Nauwelijks een gráádje echte vorst. Niet één keer kunnen rondstappen in een echt wit aangevroren landschap en nog geen enkel maal een fijn berijpt macro-motief mogen begroeten.
Maar niet gezeurd! Gelukkig zijn er altijd vogels!!
In elk seizoen en op elk moment vormen ze voor mij inspirerende motieven door hun kleuren, houding en gedrag, waarvan ik ook in eigen tuin volop kan genieten.
Soms permitteer ik mij om verderop te gaan en soorten op te zoeken die ik in mijn ‘Lopster toen’ waarschijnlijk nooit zal aanschouwen, simpelweg omdat het hier om vogelsoorten gaat die zich vooral ophouden in bosrijke gebieden en tsja..
Vanuit een speciale foto-hut heb ik in de afgelopen weken wat opnamen kunnen maken van twee soorten van zulke typische, gevleugelde woudbewoners en ik laat ze hieronder maar eens de revue passeren..
Allereerst de Glanskop ( Poecile palustris), een kwiek, vrij algemeen bosvogeltje, dat uit de mezenfamilie stamt…
En dan de Kuifmees (Lophophanes cristatus) met dat parmantig opgezet verenkammetje, razendsnel en moeilijk te fotograferen, maar ook die kreeg ik uiteindelijk te pakken..
'Krijnsels' 