Een echte Ruysdael ..
Gisteravond had onze provinciale weervrouw ze al aangekondigd; een heldere nacht en mistbanken in de ochtend.
Dan begint het vaak even te kriebelen ter hoogte van mijn buik, want dat betekent doorgaans fijne foto-mogelijkheden. Voorwaarde is wel dat ik er dan op tijd bij ben, want de meest fotogenieke momenten zijn een half uur na zonsopkomst al weer voorbij omdat het licht snel te hard wordt en de nevels zijn opgelost vóór je ’t weet.
Voordeel van het leven aan de rand van het veld is dat ik een paar minuten nadat ik ogenwrijvend uit de nachtelijke sponde ben gestapt, om precies 7.00 uur in de wijde wereld sta, net op tijd om de ochtendzon boven Loppersum’s kim te zien opstijgen.
Ik wandel in alle rust langs het water richting Westeremden en ben er getuige van hoe de natuur bezig is om vanaf een kleurenpalet vol lila- en blauwtinten een 17e eeuws meesterwerk à la Jacob van Ruysdael te schilderen, ware het niet dat Jacob het zou nátekenen en dit het origineel zou zijn.
Wel mooi dat het witte eendje precies dáár gaat zwemmen waar het hoort, want denk die eens weg en de plaat wordt direct minder aansprekend.
Dát zijn de verweg-landschapjes die ik graag met de zoomlens inkader, maar ik hou er ook van om met het macro-objectief tussen de zwaar beparelde grasjes op zoek te gaan naar details in tegenlicht, zoals deze …
Het is ruim een uur later, dat ik me – nog buitenshuis – ontdoe van fototas en laarzen en ik merk dat het prikkelend aroma van veld en beemd wordt vermengd met een zweem van koffie….óók lekker!
Geweldig Krijn, ook weer prachtige foto’s.
Dat witte eendje maakt het idd kompleet, dat had je zo geregeld?
En heerlijk dat bakje koffie met Janneke om 8 uur s’ morgens 🙂
Doe haar de groetjes.