Oneindig land ..
Nu is het ook qua sfeer- en weerbeeld echt herfstig geworden.
Een flink aantrekkende wind, soms ’n stoever’ en een grauwe wolkenhemel die af en toe kortstondig openscheurt om grote lappen felblauw en vuilwit toe te voegen aan het bruin-groene palet van het herfstlandschap .
Als zich tijdens een ritje in dat alsmaar wisselende kleurenspel ergens boven het wijde Hogelaand, dan ook nog eens een regenboog aandient , móet ik even op de rem om het vast te leggen..
Nauw begrensd oneindig land,
klei en gratie hand in hand.
Hoge hemel, lage grond,
die mij aan uw landschap bond.
Volle tarwe, sterke wind,
die mij aan uw kluiten bindt.
Altijd zie ik langs de dijk
Bierum, Roodeschool en Spijk.
Altijd keer ik tot u weer,
Zeerijp, Eenum, Garrelsweer.
Oude dorpen, oude stijl:
Westeremden, Oldenzijl.
Namen uit een lief verleden:
Loppersum, Uithuizermeeden.
Starend over dit bedaarde
land laat ik een wensdroom vrij:
Geef ons op de nieuwe aarde
duizend bunder nieuwe klei.
Geef ons daarop, lieve Heer,
Zeerijp, Eenum, Garrelsweer.
Geef ons in dat eeuwig heden
een vernieuwd Uithuizermeeden.
Geef ons Roodeschool en Spijk
in de kromming van de dijk.
Geef ook Bierum, Oldenzijl,
Westeremden eeuwig heil.
Geef ons door uw trouw verbond
hoge luchten, zware grond.
En als ik hier dan weer sta,
naast U door de kluiten ga,
knijp ik in uw Vaderhand:
dank voor dit oneindig land.
Hans Werkman
'Krijnsels' 
Het gedicht van Hans Werkman hangt bij mij in de keuken.
Wat mooi, weer, de foto’s en het gedicht. Het gedicht hangt bij ons aan het prikbort. Dank je wel Krijn!