Zucht ..
Een uurtje extra vroeger opstaan, werpt fotografisch vaak zijn vruchten af.
Zeker nu de R in de maand is, de luchtvochtigheid hoog en de nachten koel zijn, leveren de zonsopgangen en bijbehorende landschappen vaak sfeervolle nevelbeelden op.
En ik kan wat dat betreft meteen met de deur uit huis vallen, als het ware.
Hoe bevoorrecht ben ik hier te wonen..
Ik hoef slechts mijn door slaap verkreukeld hoofd om de hoek van diezelfde deur te steken om te worden getrakteerd op dit soort pastorale aanblikken..
Maar als ik er dan toch uit ben..ga ik ook even écht op pad!
Want wat is de wereld dan magistraal mooi.
Wat bieden de weerspiegelingen van de koper-verkleurde hemel in het rimpelloze Hoeksmeer en het verstilde Damsterdiep dan rust voor de ziel en inspiratie voor de geest.
Of ben ik nu te weer wat te zweverig of te mindfullness?
Enfin, maakt me ook niks uit.
Ik kniel nog even neer in het van dauw doordrenkte gras en leg een zwaar bepareld Langpootmugje vast. Het wil wel weg, maar ’t kan nog niet..
Voor kletsnatte ‘elfjes’ als deze, is ’t nog even wachten op het moment dat de snel opkomende zon de hinderlijke druppels heeft doen oplossen en ze de hele stralende dag, heerlijk mogen dansen tussen de grassen en de bloemen..
Zucht..
Ik sta op en pak in.
Ik meen iets nogal nadrukkelijk te horen roepen; zou dat nou ‘de Plicht’ zijn?
'Krijnsels' 