De Zouweboezem …
Het afgelopen weekend waren Janneke en ik logé bij onze dochter Leanne en schoonzoon Arie in Amersfoort. Was het al een voorrecht om samen een paar heerlijke daagjes op te trekken, nóg bijzonderder wordt het wanneer Arie ons op zaterdag meetroont naar de Alblasserwaard, waar ergens tussen de piepkleine dorpjes Ameide en Lexmond zijn fruittelers-geboortegrond ligt en waar ie altijd nogal hoog van opgaf als ’t om natuurschoon zou gaan; De “Zouweboezem”.
Nou..geen woord te veel hoor. Prachtig ! Het is een uitgestrekt moerasgebied waarin verschillende biotopen voorkomen. Waterpartijen, oude en jonge rietgebieden, weiland, grienden en kleine boomgroepen.
Hier liggen zijn roots, en dat wil ie weten ook! Ergens is de plek waar hij zijn vrouw ten huwelijk heeft gevraagd en dáár moeten we uiteraard even langs. Enthousiast worden we door hem voorgelicht en voorgegaan, waarbij we zomaar op originele en minder gemakkelijk toegankelijke routes geraken. We komen op een of ander wonderlijke wijze op een dijkje te lopen langs een fraaie waterpartij..
.. en belanden uiteindelijk dan ook precies aan de verkeerde zijde van een vogelkijkscherm, waar juist op dát moment – aan de andere kant – een paar enthousiaste, met kijkers behangen vogelaars, heel stil en verwachtingsvol naar toe waren geslopen in de hoop op de aanblik van een zeldzame purperreiger. Tja .. en in plaats van zo’n bijzondere vogelsoort, staan wij dan gewoon daar, breeduit, in vol ornaat en vrij luid kakelend achter die kijkgaten een beetje hun uitzicht te belemmeren.
We mompelen wat excuses, en ze taaien gelukkig in stilte en wat gelaten af, maar ik weet precies hoe dat voelt hoor.. En wat je dan allemaal eigenlijk wel vind van zulke mensen die zich lacherig en zéér aanwezig precies op de verkeerde, storende plek bevinden.
Enfin..omdat er maar één manier is om weer fatsoenlijk op de gebaande paden te komen, klauteren we ook nog als een kwartet stormbaan-beklimmers besmuikt over het hoge scherm, waarop Staatsbosbeheer aan de bovenzijde vakkundig enig prikkeldraad heeft aangebracht, mochten er ooit vandalen op ’t idee komen er over te willen klimmen…
Nou ja.. voor de rest verliep de wandeling zonder noemenswaardige incidenten en genoten we volop van dit unieke landschap waarin elementen als brede waterkolken, molens, wolkenwagens, zwanen en zwarte sterns hun decoratieve rol met allure vervulden..
'Krijnsels' 
Leuk geschreven Krijn! Ik zie het helemaal voor mij! Zo te merken genoten van de “wandeling” en de uitleg van Arie. Jammer dat we jullie op de terugweg niet meer konden ontmoeten. Kees en ik hebben deze week ook weer genoten van deze omgeving.