Na de vloed …
Het hoeft geen 40 dagen en nachten te regenen om de korte sensatie van de beleving van een zondvloed te ervaren. Dat was gistermiddag vooral 3 kilometer verderop, in Loppersum het geval.
Ondergelopen huizen, weggespoelde putdeksels en auto’s die voor een derde onder water verdwenen, waren het gevolg van een wolkbreuk die zijn weerga niet kende en Garrelsweer, maar zijdelings aandeed.
Maar ook hier hoosde het behoorlijk en vandaag ging het nog eens dunnetjes over..
Pas tegen half acht in de avond, klaart het wat op en eindelijk gaat ook de wind wat liggen zodat de natuur op Ekenstein even op adem kan komen, althans dat is dan een beetje mijn indruk.
Merels en roodborsten beginnen ‘m nog even welluidend van jetje te geven en als de kikkers zich met hun kleine basjes aarzelend in het koor voegen is er zelfs sprake van een heuse concert-sfeer..
Dikke druppen liggen nog na te biggelen op gebogen rietblad, waartussen een pyama-zweefvlieg kortdurend een plekje heeft gevonden.
Als bevallig dansende nimfen, zwieren ranke waterjuffers hun laatste baantjes over het wateroppervlak, waarna ook zij een plaatsje voor de nacht zoeken op een groene stengel of uitgebloeide bloem..
Wachtend op de dingen die gaan komen …
Als ik een uurtje later bezig ben om dit op te schrijven, zie ik dat het al weer met bakken uit de lucht komt vallen….
'Krijnsels' 