Ze zijn er weer …
Je kunt bijna de klok er op gelijk zetten..in de tweede week van maart is het meestal weer zover en hoor ik bij het Hoeksmeer voor het eerst dit jaar de voorjaarsroep van de terug gekeerde grutto.
Altijd weer fijn om te zien hoe de eerste kwartiermakers uit het verre, verre zuiden vanuit enorme hoogte neerstrijken op de drassige Hoeksmeerster weilanden.
Dat is toch wel een overgang hoor. Zo sta je met je dunne poten in het lauwwarme water van een delta ergens in West Afrika en dan loop je de eerste emelten uit beduidend kouder en soppig Groningse blubber te peuren.
Grutto’s zijn onze nationale trots als het gaat om weidevogels, maar het gaat lang niet goed met ze.
De aantallen broedparen nemen af waaraan voornamelijk intensievere landbouwmethoden debet zouden zijn.
Gelukkig zijn er hier nog genoeg te zien én te bewonderen, want de vogel is een toonbeeld van gratie en souplesse en niet eens zo heel schuw.
Ik heb in de loop der jaren heel wat grutto-plaatjes geschoten variërend van meer statische portretjes tot dynamische vluchtbeelden..
Om er een beetje in te komen, laat ik alvast een eerder opgenomen filmpje zien die goed de huidige sfeer vertolkt, maar ik ben er van overtuigd dat de komende maanden ook weer de nodige actuele fotografeer- en/of filmvreugde op weidevogelgebied zullen opleveren.
'Krijnsels' 
Hoi Krijn,
Mijn mailadres is gewijzigd in t.s.roorda@ziggo.nl
Dank voor het aanpassen
Groet, Tineke