Meer ijzel ….
De in het Noorden verrassend lang aanhoudende ijzelperiode bezorgt naast de vele hoofd- en beenbrekens ons uiteraard ook nog steeds de mogelijkheid om de meer attractieve kant van het effect van die onderkoelde regen op koude ondergrond in te zien.
Omdat de hoofdwegen toch wel aardig berijdbaar wilde ik gisteren toch maar weer voorzichtigjes op pad gaan, maar omdat ik te hardhandig met de krabber inbeukte op het auto-glaswerk sprong het zijraam met een knal in gruzelementen…Tsjonge!
Geintje natuurlijk, flauw..en ’t is al vaker getoond, maar ik kon ’t niet laten om het grappige effect van een open gedraaid raampje waarin zich nog ijslaag-restanten bevinden te laten zien.
Op een industrieterrein tref ik in een variatie op het thema ‘fraai voordeurglas’ ( zie mijn vorig bericht) nu ook een model aan in een strak 80-er jaren ruitjesmotief ..
Waarna ik het betreffend ‘Heras’ hekwerk laat voor wat het is en de route vervolg.
Ondanks een ‘windchill’ van -10 C en het risico nemend van uitglijders en een kapot vallende camera loop ik af en toe ook even een berm of park in om het wat surrealistisch aandoende beeld van de verglaasde wereld rondom ons vast te leggen…
In die centimeters dikke laag van gestolde regen hangen allerlei voorwerpjes van natuurkunst als in een wit soort barnsteen opgesloten..
Ik schreef het een tijdje geleden al, toen ik het had over enkele te-vroeg-bloeiers; kleine bloemen die vanwege de hoge kwikstanden al eind december vermetel de kop hadden opgestoken alsof het vóórjaar was…
Nou dat hebben ze geweten..
Als schrikwekkend voorbeeld voor alles wat de neiging heeft om veel te vroeg uit te botten of te bloeien, diende vanmiddag de ijzingwekkende aanblik van dit verkleumde paardenbloemetje..
ondanks wat jezelf ook schreef over beenbrekers toch heeft God onze natuur schitterend gemaakt waar we ook zuinig op moeten zijn prachtig de fotos