Biesbosch…
Ik had vandaag het genoegen om weer het jaarlijkse dagje ‘vogels kiek’n’ met broer Jaap te mogen beleven. En deze keer vertoefden we ver buiten de grenzen van de Golden Raand al in alle vroegte ergens op een plekje in Nationaal Park de Biesbosch. Om preciezer te zijn; in een door Staatsbosbeheer speciaal geplaatste fotohut in de Kleine Noordwaard. Wéken geleden hadden we deze prive-hut al gereserveerd en het beloofde een waar vogel-spektakel op te kunnen leveren, getuige de wervende teksten die ze hadden geschreven.
Het is het jachtgebied van de indrukwekkende zeearend en er was grote kans op het waarnemen en kunnen fotograferen van talloze en bijzondere watervogelsoorten.
Nou geloof ik best dat er mensen zijn die het geluk hebben om dit soort dromen werkelijkheid te zien worden, maar wij behoorden vandaag weer eens niet tot die uitverkoren groep.
Het zat allemaal een beetje tegen… het sombere weer, de loei-harde wind.
De alsmaar leeg blijvende, grijze, grote watervlakte waarop je alleen héééél in de verte wat koeten zag drijven.Dat steeds maar weer verdonkerende zwerk waarin af en toe een meeuw of eend zijn bochtje trok en waaruit met enige regelmaat een slijmerig soort regen viel…
Máár natuurgekken als wij zijn, genoten we toch.. ’t is net hoe je naar de dingen kijkt!
Uiteindelijk komen óók hier opeens mooie formaties ganzen over zeilen en wiegt een prachtige kiekendief in lage schommelvlucht aan ons voorbij.
Want op den duur komt er tóch dat ene stukje blauw als binnenvoering uit de grijze hemeljas steken..
En op den duur zeilt er wél een mooie grote zilverreiger het beeld binnen..
om even later op goede foto-afstand op hoge benen op zoek te gaan naar zijn dagelijkse maaltje vis, waarbij overigens alle hap-pogingen op mislukkingen uitliepen.
Dan is er opeens toch sprake van kortstondige schittering en diep verzadigde kleuren in dat wijde land..
Al met al heb we ons eigenlijk best een paar uren prima vermaakt in die paar vierkante meters houtwerk, aan de rand van een ver, maar uniek natuurgebied waar we eigenlijk nog eens weer naar toe moeten als het zacht voorjaar is, of vroeg zomers, of diep winters of…
En jóngens…met dat prachtige Hoeksmeer, dat fantastische stukje wetland zo vlakbij mijn eigen huis gelegen, ben ik toch ook rijk gezegend !
'Krijnsels' 
Ik heb het gelezen hoor;)