'Krijnsels'

In het afgelopen weekend bracht ik een soort solo-flits-bezoek aan Ameland. Aanvankelijk had ik de gedachte om wat te gaan vogelen op Schiermonnikoog maar binnen de korte termijn waarin dit gestalte moest krijgen bleek daar geen onderkomen meer beschikbaar te zijn, reden waarom ik zaterdagmiddag naar Holwerd reed om in de oversteek naar Nes te maken om op dat andere, wat grotere  wadden-eiland in mijn eentje een hotelnachtje door te brengen en ’s avonds en ‘s morgens wat fotografisch rond te banjeren.

Het boven de dijk uit torende silhouet van ‘De Dijkwachter’ deed bij aankomst eerder denken aan de dreiging van een plots ontketende vliegende storm dan aan het heerlijk weertype dat ons was beloofd, maar in werkelijkheid scheen er een vredig zonnetje bij aangename temperatuur.

We kennen allemaal wel dat gevoel; wanneer je op zo’n eiland bent aangekomen ervaar je meteen een totaal andere sfeer. Opsnuivend, de zilte, wat weeïge, geuren van het drooggevallen wad. Oogknipperend tegen het fel glinsterend strijklicht op die Waddenzee. Loom fietsend langs  eindeloze rijen bemoste basaltblokken, op weg door frisgroene landerijen naar de duinwereld rond de vuurtoren van Hollum…

Overal jubelen de weidevogels. Bloeien de bermen. Gonst het leven..

Ik was voornamelijk gespitst op het kunnen vastleggen van bonte zangertjes in duindoorntoppen,  maar op een of ander manier werd dit niet zo’n succes. Ze zaten óf te ver weg óf ze smeerden ‘m voordat ik goed en wel kon focussen. Wel pikte ik nog net een Bruine Kiekendief mee die zich in kenmerkende schommelvlucht kort boven mijn hoofd manifesteerde..

Op een paar meeuwen na die nog wel even wilden meewerken om als silhouetten tegen de ondergaande zon in het snel verduisterend zwerk weg te zeilen,  was dat het dan ook wel qua vogel-fotografie temeer omdat de volgende dag de bewolking toch sterk de overhand had gekregen.

Nou ja met een typisch duinkonijntje en zo’n minuscuul  Duinviooltje was ik dan ook wel weer aardig tevreden, want dat kom ik hier op de Groninger klei allemaal niet tegen.

Lekker uitgewaaid, keerde ik met de half-twaalfboot  terug uit mijn zelfgekozen isolement om me te weer te voegen in het sociaal gebeuren thuis en om eerlijk te zijn zag ik daar ook al weer naar uit.

 ‘Me-timen’ is leuk, maar niet te lang !