Daar wás ie dan…

Daar was ie dan, de eerste écht pittige nachtvorst van het seizoen!
Omdat de luchtvochtigheid én de zon allebei wel wilden meespelen, maakte ik in de vroege ochtend een kort foto-loopje op en rond het Storksterpad om tijdens het opsnuiven van tintelfrisse winterlucht een paar sfeeropnamen te maken…
Da’s altijd gemakkelijk kiezen uit honderden fotogeniek onderwerpen die zich in zo’n situatie zich in macro- én landschaps-perspectief aanbieden maar ik ben streng voor mijzelf en beperk me tot slechts een paar motieven die er echt om vrágen en waar ik niet aan voorbij kan lopen.



In de verte verheft zich de ‘Oale Lopster Toren’ die ik nog even piepklein maar centraal in het beeld tussen de berijpte meidoornbessen plaats.

Het is maar nét waar je naar wilt kijken, want wanneer we de blik wat verder over dezelfde einder laten glijden, zien we ook óók hoe foeilelijke, hoge torenkranen onderdeel uitmaken van die al jarenlang bestaande bouwput waaruit het verzakte dorpshart mét zijn buitenwijken ééns weer zal moeten zien te herrijzen. Maar die laat ik dan weer zorgvuldig uit beeld, evenals storende hoogspanningsmasten, landschapsvervuilende windmolens en een in de verdere verte stomende kolencentrale…
Die willen we vandaag allemaal even niet zien!