'Krijnsels'

Op 13 jarige leeftijd, kreeg ik van de Sint mijn eerste foto-toestel mét album om de nog te schieten kiekjes in te plakken. Tsjonge, ik voel nog de dadendrift die me op die pakjesavond in bezit nam.

Een dag later knipte ik er al flink op los met dat Kodak-klik-gevalletje, inclusief bijbehorende smelt-flitsblokjes. Gezien de in het vergeelde album vastgelegde beelden had  natuurfotografie klaarblijkelijk toen al mijn interesse, waarbi j onze gewillige hond Rax en wat tamme huisduiven een relatief eenvoudig oefenobject vormden.

De bijschriften bevatten soms weliswaar volledig overbodige mededelingen zoals ‘duif onder kar’ en ‘duif op betonmolen’, maar het feit dat mijn vader op die dag kennelijk een timmerklus verrichtte in het huis van overbuurman ‘Kim’ is door mijn aantekening toch maar mooi aan de vergetelheid ontrukt.

Ook  Jaap en Kunny wilden wel even poseren en omdat ik er kennelijk van uitging dat het album wel eens in begerige handen zou kunnen vallen van wildvreemde verzamelaars, heb  ik er voor de zekerheid maar even bij genoteerd dat het hier wel ‘mijn zusje en broertje’ betrof.

Niet gehinderd door enige zelfkritiek plakte ik ook de  mislukte foto’s  er gewoon bij in het boek, want de ontwikkeling daarvan had me per slot van rekening wel een paar gulden zakgeld gekost.

Tot slot attendeer ik u op het vroege meesterwerk ‘brug onder het zonlicht’, – rechts onderaan – dat aanvankelijk waarschijnlijk gewoon ‘ brug’ had moeten heten, maar waarbij ik het feit dat de opname ernstig overbelicht was geworden onmiddellijk tot voordeel omboog en het dan ook  als zijnde ‘abstract en surrealistisch’ aan het oeuvre heb toegevoegd.

Tsja… en dan die lege, laatste plek;  ‘zwarte duif op ladder onder oma’s raam’  …

”Waar is die?” Zult u zeggen..

Die heeft kennelijk zelfs de toets van mijn kritiek niet kunnen doorstaan…dei is vot vlogen..