Over Kraantje Pappie en zo..
Met broer Jaap had ik een tijd geleden opnieuw een dagje ‘vogelen’ afgesproken, iets wat wij vrijwel jaarlijks en met wederzijds genoegen plegen te doen en gisteren was het dan weer zover.
Op naar Duitsland helemaal, naar het Rheedener Moor-gebied in de buurt van Diepholz waar ieder jaar duizenden Kraanvogels ( Grus grus) voor een paar weken neerstrijken als tussenstop in hun doortrek naar het zuiden. Bij ons zijn ze niet of zelden te zien maar dáár hoef je met de auto maar wat kris kras over kleine landweggetjes te rijden om ze nu in kleine en grote groepen op de leeg-geoogste akkers te kunnen zien foerageren.
Het zijn families van jong en oud, waarbij de exemplaren met de bruingrijze koppen de kinderkranen zijn en die met de rood-witte hoofden zeg maar de ‘Kraantje Pappies en Mammies ’.
Ze zijn overigens best schuw en staan ons niet toe om echt dichtbij te komen want dan gaan ze al snel op de wieken, maar het lukt toch wel weer om wat aardige plaatjes te schieten en een indruk te geven van deze schitterende vogels in een prachtige herfstsetting.
Tegen zonsondergang stellen we ons samen met tientallen andere ‘vogel-gekken’ verwachtingsvol op bij de plek waarvan we weten dat veel van de ‘Grus grus’ ( genaamd naar hun hoge schrille roep) die nemen als onderdeel van de vliegroute naar hun slaapgebieden in het hoogveen.
Als heel langzaam de hemel van grijsblauw wordt omgetoverd in een zalmkleurig soort roze, komen ze. In lange onregelmatige slierten trekken ze luid trompetterend over onze hoofden, waarmee we ons staan te vergapen aan dit machtig stuk natuurspektakel.
In een half uur is het ook alweer voorbij…
Het duister is ingevallen en we maken ons op voor een toch altijd weer best lange terugrit vol opstoppingen en omleidingen, maar wel met de gezamenlijk uitgesproken overtuiging dat het allemaal weer eens écht de moeite waard was!
Leuk Krijn om zoiets met je broer te beleven en dat wij daar ook deelgenoot van mogen zijn. Prachtige foto’s hebben jullie gemaakt.