Sterretjes ..
Wanneer ik dit schrijf prijkt er een Gorbatsjov-achtige, grote rode zwelling op mijn voorhoofd!
Gisteravond laat opgelopen door een giek van een motor-zeilschip en nee..niét klassiek vergeten te bukken bij het overstag gaan (haha), gewoon stom en keihard met mijn harsens er tegen aan geknald bij het onvoorzichtig er onder door willen stappen. Het was op dat moment dan ook al wel erg laat, géén drank, het gaat al weer wat beter. Dank u!
Enfin..hoe het allemaal begon?
We waren uitgenodigd om op deze avond van de Langste Dag, met vrienden van vrienden op hun ruim honderdjarige motor-zeilboot de avond door te brengen op het Lauwersmeer. Omdat de weersvooruitzichten ronduit gunstig waren, was dat niet aan dovemans-oren gezegd en ménsen wat was dat een feestje. Een heerlijke natuurbeleving in een fantastisch decor, waarin een wolkenloze hemel, ondergaande zon , prachtige vergezichten, spreeuwenwolken en spiegelend water de hoofdspelers vormden.
Door de windstille omstandigheden wordt het een stuk later dan verwacht en het is al bijna nacht als we op het roerloze water, waarboven dampende nevels opstijgen letterlijk en figuurlijk bijna stilvallen..
Met open monden en verwonder-ogen kijken we naar het violet-blauwe uitspansel boven onze hoofden waarin (opnieuw) lichtende nachtwolken verschijnen en dat in oneindig fijnzinnig getekende patronen en vormen..
Woorden kunnen zo iets niet beschrijven en zelfs fotografisch schiet je te kort om het te kunnen uitbeelden. Vogelgeluiden, zilte lucht, zachte strijkwind langs je wangen, weerkaatsend licht, flonkerend water en een onbeschrijfelijk mooie lucht. We zuigen het op, drinken het in..met alle beschikbare zintuigen…
Was ik te lyrisch? Mijn hoofd weer eens te veel in de wolken?
“ Kop d’r weer ais nait bie?”
Wanneer we weer aanmeren in Zoutkamp zal het mijn alom bekende dromerigheid zijn geweest, die er voor zorgt dat ik met een duizelingwekkende klap op eigen initiatief hardhandig kennis maak met dat bovengenoemde boomdikke, eikenhouten scheepsonderdeel!
Dan moet ik even gaan zitten en bijkomen, want ik had – héél kort – een héél apart soort sterretjes zien flonkeren, die niemand anders heeft gezien !
'Krijnsels' 
Krijn, dat had ook wel anders kunnen aflopen! Gelukkig kun je het navertellen + het mooie verhaal / foto’s er bij.
Beterschap,
Groeten, Albert en Ineke
Onze alom bekende Krijn, wat een fantastische belevenis. En wat een mooie foto’s.
Maar goed dat je bij het afmeren je hoofd stootte, kon je toch nog even alleen sterren zien.
Beterschap Krijn.
Mooi!!!!en beterschap.
Prachtig zulke foto,s . Wat een belevenis . Heel mooi.