Ksssst….
“Waarom kijkt een ambtenaar ’s morgen niet uit het raam?
Omdat ie dan niet weet wat hij ’s middag moet doen. “
Dit type misselijke grapjes over overheidsdienaren, waarbij de maker zelf meestal het hardst schatert, moet ik natuurlijk vaak aanhoren op feestjes en partijen. Mijn in vraagvorm geplaatste standaard reactie-grap “waarom zit iedereen toch altijd over ons ambtenaren uit? Wij doen toch niks?” doet het daarna ook altijd goed als dijenkletser in de serie ‘scherts en jolijt’.
Nou ja, feit is wel dat één van de voordelen van het thuis werken voor de minister, inderdaad het gegeven is dat ik vanaf mijn werkplek de tuin in kan kijken en met het uitzicht op de vijver is dat vaak een genoegen.
Vanochtend werd mijn aandacht dan ook even van rapportages en tabellen afgeleid doordat er vanuit de hoge hemel pardoes een paartje wilde eenden in het water landde.
Tsja, daar ben ik dan weer een beetje dubbel in ,want ik vind het een erg leuk gezicht om zo’n eenden-stelletje slobberend en poetsend in de vijver te zien rond drijven, maar ik weet dat ze feitelijk ook dol zijn op de opkomende lelieknoppen en ander ontluikend onderwater-groen en dát kan ik niet tolereren…
Even denk ik “láát ook maar het zal toch wel meevallen?” Maar wanneer ik zie hoe ze daarna kopje onder gaan en boven komen met hele slierten waterplant dat als spaghetti in hun snebben verdwijnt, is mijn maat vol en stap ik naar buiten om ze met een stevig ‘ksssst..’ de deur te wijzen.
Onder het vormen van enorme waterzuilen, kiezen ze paniek-kwakend het luchtruim…
Maar ach ik weet dat de kans groot is dat ze morgenochtend vroeg, wanneer ik nog op één oor lig, in alle stilte alsnog hun hongerig sloperswerk komen verrichten en wat zou het ook.
Die lelies mogen best wat uitgedund..
Prachtig verhaal Krijn ,Jij kan ook wel een boek gaan schrijven.Wacht op de volgende Pronkjewailtje.Fijne dag verder.