Land van sneeuw en ijs..
Terwijl we hier in Nederland de warmste februaridagen sinds de weerwaarnemingen beleven, ervoer ik in de afgelopen week hoe koud het óók kan zijn.
Het begon allemaal met een valse start, doordat de vliegorganisatie SAS mijn vlucht vlak voor vertrek canselde en ik pas een dag later via twee tussenlandingen in Kopenhagen en Stockholm aankwam in Luleå in Norrbottens Lan, Noord Zweden
Maar een kleine week in Lapland maakte alles goed en bracht me de intense winterbeleving waarop ik hoopte; zware sneeuwval, gevolgd door een paar heldere diepvriesdagen, waarin het op het top- of dieptepunt maar liefst 28,2 C vroor.
Om dan ’s morgens naar buiten te kunnen stappen in die prachtig verstilde, witte wereld en de steenkoude lucht inademen , waarbij direct je neushaartjes bevriezen..wat een voorrecht om dat mee te maken!
Die urenlange boswandelingen , dat unieke schaatsen op de meter-dik bevroren Botnische Golf, dat alsmaar kijken naar die besneeuwde ossenbloedrode Zweedse huizen en de kerstkaarterige dorpsgezichten. Ik kreeg er niet genoeg van.
Op één van de bekende natuurfenomenen, het Noorderlicht had ik me wel bijzonder verheugd maar ondanks relatief heldere nachten en alsmaar weer hoopvol de lucht in turen – ik sliep zelfs speciaal daarvoor met de gordijnen open – bleef de sterrenhemel ingetogen donker.
En dan die élanden waar ik ook nogal op gespitst was…ze waren er zeker!
Ook in en rondom mijn logeeradres, verrieden de diep in de sneeuw gedrukte, kenmerkende sporen hun aanwezigheid en ik ben op een gegeven moment zelfs als een echte ‘trapper’ zo’n track gaan volgen in de hoop om zomaar opeens zo’n enorme gedaante voor me te zien opdoemen, maar…nóppes!
Gelukkig trof ik wel die andere typische Noordelijke en tot de verbeelding sprekende beesten aan .. Rendieren! Ik moest ook hier lang voor zoeken, maar tijdens een rustig autotochtje lukt het me toch op afstand een paar van die wilde arreslee-trekkers vast te leggen.
Ik hou mijn verhaal verder maar kort en laat de beelden spreken…
Zo snel als het daar in diepvries is gedompeld, zo snel kan kennelijk ook de dooi toeslaan, want op donderdag deed zachte lucht het kwik binnen 8 uur van – 27 C naar + 1 C oplopen en biggelden onder het autorijden grote plakken soft-ijs op de voorruit naar beneden.
O ja, op de laatste morgen voor mijn vertrek, slurpend aan mijn bakje thee, als ik alles inclusief de camera-spullen heb ingepakt, kijk ik gewoontegetrouw nog even na-mijmerend uit het raam naar de verre besneeuwde bosrand. En laat ik dáár dan toch twee elanden als in een vertraagde film heel rustig tevoorschijn zien komen..
Alsof ze er op hebben gewacht!
Enfin ze waren toch te ver weg voor een acceptabele foto en ik héb ze gespot!
De terugreis verloopt voorspoedig en ik voel me dan ook dubbelop in mijn SAS !
Zo…en nu genieten van de Lentewarmte!
Moi Krijn, ik heb je avontuur nog even terug gezocht en ik had het wel gelezen hoor. Leuk om nog even het extra’s van jezelf te horen. Groetjes
Prachtig buurman! Genieten daar he? En niet alleen in de winter hoor. Je hebt ook nog hét Zweedse kerstvogeltje, de Domherra (goudvink) gespot. Die komt in de sneeuw zo mooi uit. Prachtige reis gehad, begrijp ik
Duidelijk dat dit een geweldige ervaring is geweest. Dank je wel voor het delen.
Hartelijke groeten Jitske 🌹
Krijn wat een prachtige foto’s! En wat is Gods schepping toch schitterend!
Wat een prachtige belevenis!
Ijn dat je weer gezond terug bent en idd. nu genieten van het mooie weer hier in Nederland. En wat prachtige foto’s weer. Ook wij kunnen een beetje mee genieten.