Gladiolen voor violen..
Hier is even een klein eerbetoon op zijn plaats aan het Driekleurig Viooltje dat zich al vanaf mei op een af andere manier alsmaar dapper bloeiend in stand weet te houden. En dat niet in de vruchtbare aarde van een gazonnetje of tuin maar gewoon tussen de stenen van mijn terras. Ongevraagd wurmde het zich omhoog vanuit een spleet waarin menselijkerwijs geen enkele ruimte zit.
Wáár haalt zoiets nu de kracht en energie vandaan om tegen alle logica in, zich zo te handhaven en in subtiele schoonheid te manifesteren.
Terwijl alles wat groen was in de schroeiende hitte en droogte van de afgelopen zomermaanden verkommerde en wegkwijnde, bracht hij zonder ook maar de geringste verzorging te hebben genoten, steeds maar weer tientallen geel-paars-witte bloemhoofdjes te voorschijn, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is.
Nou ja, het is natuurlijk ook geen nieuws dat een barst in het het graniet van de eeuwigheid veroorzaakt, maar toch ..ik wilde ’t even kwijt.
Daarom ging ik speciaal voor hem ( of haar) even op de knieën om vanaf deze plaats fotografisch hulde te brengen vanwege het stille huzarenstukje van de ‘ Viola Tricolor’ !
Prachtig omschreven Krijn 😊DANK
Wensen je een mooi najaar.
Altijd genieten we van je foto’s👍