Van koolzaad en paapjes ..
We zijn weer beland in een van de allermooiste seizoenen, waarin ‘t Hogelaand zich voorzichtig in zijn bruidstooi begint te tonen.
Een van die fijne attracties die de natuur ons oplevert wordt gevormd door de volop in bloei staande koolzaadvelden, vooral in combinatie met de in Monet-stijl door Paardenbloemen fel geel gestippelde weilanden.
Aan het eind van de dag terugrijdend, besluit ik om een zijweggetje in te slaan en een poosje bij zo’n goud-groene scene stil te staan.
Ik kies de rand van mijn auto-zijspiegel als een kleine omlijsting van al dit moois..
Wat me opvalt is dat er zich hier en daar vogelpaartjes ophouden in die gele jungle en ik besluit om voetstapsgewijs en met open raam langs de rand van het veld te rijden in de hoop ze fotografisch te kunnen verschalken..
Dat valt nog niet mee want ze zijn schuw genoeg om me niet al te dichtbij te laten komen..
Ik word wel een beetje hebberig van ze, want ik zie dat het om een heel fraai soort akkervogeltje gaat dat luistert naar een leuke naam..
Het Paapje (Saxicola rubetra) is een prachtig getekend vogeltje, dat vanaf de meimaand ons land bezoekt. Het mannetje is iets helderder gekleurd dan het vrouwtje en ze zijn steeds in elkaars gezelschap te vinden. Ze broeden hier niet in grote getale, maar ik kom ze toch ieder voorjaar wel weer tegen en dat is – van mijn kant uit gezien – altijd een heel plezierige ontmoeting.
Uiteindelijk lukt het me op zowel man als vrouw ( hoe noem je een vrouwelijk paapje?) in die oneindige deinende gele bloemenzee vast te leggen..
En zowaar..even later gaat er eentje dichterbij op een hek zitten en staat me toe om toch wat dichterbij te komen zodat er ook een portretje af kan. De achtergrond wordt gevormd door een rood pannendak van een boerderij dat samen met de staalblauwe lucht en het fijnzinnig gepenseelde verenpakje van de vogel een heerlijk kleurenspel oplevert..
'Krijnsels' 