Rondvlinderen ..
Vanmiddag neem ik een uurtje om nog even wat rond te vlinderen bij Rusthoven waar het gras nu welig is gaan tieren en de pinksterbloemen zich volop hun lila-rose-outfit showen om onder andere als attractie te dienen voor de Oranjetippen, waarvan ik hoopte dat ik die in grote getale zou zien rondfladderen..
Maar nee..
Het is ook iets te donker en te fris voor vlinders die het meest actief zijn bij warm, zonnig weer.
Gelukkig is het wél even droog, want bij natte omstandigheden, trekken ze zich diep terug in de vegetatie en kun je ’t helemaal vergeten.
Ik mag dan graag een beetje kris-kras door het hoge gras struinen en mijn hoop dat er dan eentje opschrikt en zich verderop weer neerzet, wordt bewaarheid, al gaat het dan deze keer om een Geaderd Witje…
En dan heb ik verderop weer een gelukje, want er daalt een kleine, roodbruine vlinder voor mijn voeten, die ik snel kan determineren als een Landkaartje.
Eigenlijk zie je dat er van boven niet aan af, maar de onderzijde heeft inderdaad wel iets weg van een wegenkaart. Bijzonder aan deze vlinder is dat er twee vormen zijn. De eerste generatie in het voorjaar (deze dus) is oranjerood met zwarte vlekken terwijl de zomergeneratie zwart is met een witte band en rood-oranje streepjes op de bovenvleugel.
Enfin, die kom ik mogelijk dán wel weer tegen..
Opeens ontwaar ik vanuit mijn ooghoek een kleine oranje, snel bewegende vlek en meteen springt mijn hart op. Há, een Oranjetip! Natuurlijk fotografeerde ik die afgelopen zondag ook al in eigen tuin. Maar daarbij zaten er wat grasjes in de weg en eigenlijk zie je de schoonheid van zo’n mannetje (het vrouwtje mist de vrolijke tip) pas goed als ie helemaal vrij zit.
Hij neemt er even mooi voor plaats op de gras-aar..
Stiekum hoop ik dat hij nog een moment zijn perkamenten vleugels open zal vouwen, want dan vind ik ‘m op zijn allermooist, maar dat is teveel gevraagd en na het welletjes te hebben gevonden verdwijnt hij na een paar seconden snel in het verderop gelegen struweel.
Zo blijft er fotografisch altijd wel iets te wensen over en dat houdt het óók weer spannend voor een volgende keer!