Het zel weer veurjoar worden ..
Een zaterdag is zo’n dag waarop ik naast de vaak altijd wel aanwezige verplichtingen, deze toch ook graag benut voor een stukje ontspanning in de vorm van natuurbeleving.
Nu in deze late, diep winterse omstandigheden ( het vroor hier nog – 8,5 C ) pluk ik de unieke dag om in de middag met geliefden over het Paterswoldse Meer te zwieren, samen met honderden andere genieters van zonnig weer, een wat getemperde oostenwind , een kwikstand rond nul en en een heerlijke schaatsvloer…
Op de terugweg zien we zelfs op het Damsterdiep hier en daar al mensen schaatsen, maar ook dat dat zal niet lang meer kunnen want morgen komt de onherroepelijke dooi ook in onze provincie een eind maken aan de korte en onverwachte periode van schaats- en winterpret.
Om het ijs te smeden als het nog koud is, ga ik tegen het eind van de dag in mijn eentje nog even een heerlijke wandeling maken over een soort diepgevroren Kleine Barents-zee..
Zó mooi ligt het beijsde Hoeksmeer er bij, speciaal wanneer de laagstaande avondzon deze vlakte nog even in een oranje-rode gloed zet..
Glijdend en stappend banjer ik over de 12 centimeter dikke ijslaag, waarop duizenden stukjes ganzenpoep verraden dat het hier kort tevoren nog een Wilde Ganzen-eldorado was.
Die sigarenpeuken vind ik niet aantrekkelijk om te fotograferen, maar voor zo’n hier en daar vastgevroren ganzenborst-veertje ga ik graag even op de knieën..
Het is hier en daar goed te zien hoe de dierenwereld heeft geleden onder de zo plotseling, hard optredende winter…
Midden op het meer heeft een koppel Knobbelzwanen besloten om daar bij een klein wak de nacht door te brengen. Kijk, dás voor mij het voordeel van dat dikke ijs, want nu kan ik rustig op de sloot stappen, de ijsvlakte oplopen en precies de goede hoek uitkiezen, zodat ik de vogels in één lijn met het rode schijnsel van de ondergaande zon in het foto-vizier krijg..
Morgen is ’t gedaan met dit felle maart-wintertje en van mij had het nog wel even mogen duren hoor, maar dit gracieuze stel zal daar ongetwijfeld een andere mening over hebben.
Nu gaan ze nog nietsvermoedend de donkere vriesnacht in zonder weerbericht, niet wetend hoe lang het onhandig gekleum op zo’n vierkante meter nog zal moeten duren…
‘Moar ‘t zel weer veurjoar worden’
'Krijnsels' 
Wat weer mooie foto’s Krijn. Dankjewel.