Afweging …
Hoewel ik aanvankelijk anders had besloten heb ik me toch weer gestort op de aanleg van een tuinvijver. Een stuk minder groot en bewerkelijk dan de vorige, dát wel.
Het is de aanblik van zo’n spiegelend extra bijzonder waterlandschapje met altijd weer verrassende natuurlijke zwemmende en zwevende bewoners en bezoekers die me over heeft gehaald er toch weer aan te beginnen.
Het graafwerk heb ik uitbesteed, maar de aanleg heb ik zelf ter hand genomen en – hoewel dat na mijn doe-het-zelf-activiteiten doorgaans maar zelden het geval is, ben ik nu best een beetje trots op ’t resultaat.
De voorkant wacht nog op een nette afwerking zoals u ziet, maar inmiddels hebben uit sloot en winkel gehaalde zuurstofplanten voor een glashelder onderkomen en een aantrekkelijk biotoop voor de vissen gezorgd. Over een paar dagen is het zover , dan wordt ie bevolkt met zo’n fijn schooltje van die flitsende kleine goudwindes!
Die worden straks – zoals beloofd- door Mats samen met opa -hoogstpersoonlijk uit de visjeswinkel gehaald.
Tsja..en dan is ’t natuurlijk een kwestie van tijd dat deze jongen óók ooit eens bij míjn visjeswinkel komt kijken..
Nou ja, hoe we dan de lastige afweging maken tussen een close-up-opname van een in een snavel verdwijnende goudvis en het behoud van mijn levende, duurbetaalde vijverhave zien we dan wel weer..
'Krijnsels' 