Ach Margrietje ..
Dé smartlap van Louis Neefs uit de beginjaren zeventig kwam in me op toen ik bezig was een paar foto’s van Margrieten (Leucanthemum vulgare) uit te zoeken om hier te plaatsen.
De wilde of gewone Margriet bloeit volop in bermen en waterkanten en is buitengewoon fotogeniek.Je moet er wel het bijpassend licht voor hebben en een fijne kijkhoek uitkiezen..
Elke foto toont deze bloem dan in een heel verschillende sfeer en uitstraling.
Deze maakte ik op een vroege, windstille juni-ochtend langs de kant van een uitdampend Damsterdiep, waarbij ik werd geboeid door die heerlijk doorschijnende facetbladeren, bespikkeld door duizenden minieme dauwdruppen.
En wat dacht je van dit verstrengeld stel?
Midden overdag gekiekt, terwijl ze een romantische pose lijken aan te nemen, nog eens versterkt doordat de twee elkaar aan de onderzijde een vertederend handje lijken toe te steken.
Deze foto wordt – begrijpelijkerwijs- ook wel eens gevraagd en gebruikt voor een trouwkaart.
Tot slot dan weer een zij-opname van net zo’n bloem , waarop een distelvlinder met een licht gehavend vleugeltje heeft plaats genomen.
Dat laatste is niet zo vreemd wanneer je bedenkt dat ie waarschijnlijk ergens uit Centraal Afrika over zee en land hier naar toe is gedwarreld om onder andere ergens bij Wittewierum even op een Margrietje uit te komen rusten..
Ach Margrietje.. (nou raak ik dat deuntje natuurlijk de hele avond niet meer kwijt..)