Prikkers…
Na een lange, lange meeting vol Haagse toespraken en pretentieuze ‘powerpoints’ was ik na een lange treinreis om zeven uur thuis. Eigenlijk moet er dan achter de PC nog van alles gebeuren, maar ik was eigenlijk meer toe aan ‘een frisse neus’
Heerlijk is het, de gelegenheid te baat te kunnen nemen en als ik via Rusthoven naar Ekenstein scharrel is het alsof de natuur diep herademt na een fikse regenbui.
Zwoel, zo zou je het weertype nu kunnen omschrijven en de zwaar zoete geur van de meidoorn-bloesem en langzaam opkomende nevel draagt bij aan de wat mystieke, haast melancholische sfeer.
De waterige avondzon staat laag boven de kim als ik rondstruin in een veld vol geel, vettig aandoende Boterbloemen..
Als een soort ‘gebochelde van Notre Dame’ loop ik een half uur lang gebukt tegen het licht in te kijken in de hoop op een zondoorschenen vlinder of libelle , maar ik zie ze niet.
Wel zijn de altijd aanwezige vliegjes bereid om als vervanger op te treden…
Terwijl ik me geconcentreerd me ze bezig houdt, vallen enkele kleine soortgenoten mij geniepig van achteren aan ..
De eerste drie of vier weet ik me nog van het lijf te slaan, maar dan wordt er kennelijk een – voor onze zintuigen niet waar te nemen – muggen-signaal afgegeven; “ Jongens, hij smáákt hoor! “Een paar tellen later wordt ik dan ook omgeven door zwermen “neefkes”, die die meneer ook best wel eens willen proeven ..
Allemaal natuur, maar de hobby hééft zijn grenzen..ik ben wég !
'Krijnsels' 
Geweldig mooi verteld en mooie foto’s 😊