Laat mij nog zingen …
“De zon komt op, maakt de morgen
wakker;
mijn dag begint met een lied voor U.
Heer, wat er ook gebeurt
en wat mij mag overkomen,
laat mij nog zingen als de avond valt..”
Nadat ik me – zoals altijd – met moeite uit Morpheus armen heb ontworstelt stap ik met nog enigzins verfrommelde trekken, de op dit vroege uur immens mooie wereld binnen die buiten heet.
Dichte nevel hangt nog boven veld en beemd en ook boven het Damsterdiep hebben miljarden samengebalde watermoleculen zich verweven tot een zachtgeel gekleurde sluier..
Bovenstaand lied welt onwillekeurig en bij herhaling in me op wanneer ik de door de zwaar bedauwde weilanden rond Ekenstein kuier.
Het geeft aan hoe mooi en hoe broos het leven in elkaar zit….
Veraf, dichtbij en overstelpend vragen talloze fotogenieke onderwerpen voortdurend om aandacht.
Nu is de kunst van het selecteren aan de orde want ‘in die beschränkung ist der Kraft’, zeggen onze Oosterburen en dat is ook eigenlijk wel zo..
Als een kind in een rijk gevulde snoepwinkel kies ik behoedzaam uit enkele van de mij omringende, door dauw beparelde motieven. Maar omdat het hier ‘zelfbediening’ is moet ik er wel langdurig voor op de stramme knieën en raakt mijn broek doorweekt in het hoge natte gras..
Bijna ongemerkt is de zon hoger komen te staan, het is al wat warmer geworden. Als ik terugloop lijkt heel Ekenstein verwachtingsvol ontwaakt vanuit haar diepe ochtendsluimer.
Het jubelt rondom mij én in mij…
Nú nog..
Eéns komt weer de nacht, maar ooit wordt het voor altijd licht!
“Laat mij nog zingen als de avond valt…”
'Krijnsels' 
Geweldig Krijn. Dank je wel voor al dit genieten.
Wat Prachtig weer Krijn, dank je wel.
Prachtige foto’s. Vooral de pinksterbloem vind ik heel bijzonder en de tekst maakt het helemaal compleet!