Terug…
We zijn net terug van een midweekje Sauerland samen met hen die me zo lief zijn.
Uiteraard maakte ik er foto’s en deed de al dan niet gebruikelijke natuur-indrukken op, maar de vrolijke compilatie die ik in gedachten had om hier te tonen, laat ik toch maar achterwege omdat ik bij thuiskomst onverwachts wordt geconfronteerd met het wrange en onontkoombare fenomeen van ons sterfelijk-zijn.
Om die reden laat ik hier een ooit eerder geplaatst foto-gedichtje zien, dat wel ’n beetje uitdrukking geeft aan de hier bij horende gevoelens…
Heel mooi Krijn, dank je
Dat klinkt verdrietig, ik kan niet duiden hoe en wat maar ik wens jullie sterkte en een arm om je heen.
Funeral ❤ with condolences towards the family . . .
“When they bury me, don’t cry. The grave is but a veil for eternity.”