Most ais Roeken ..
Nou een meevaller vandaag …want ergens op mijn route richting Zwolle breekt de zon door, net wanneer ik tussen de middag op een parkeerplaats zo’n in de Shell-shop gekocht ‘hap-slik-weg-‘broodje wil nuttigen.
Dat kan nu even – met de jas uit – aan een door zwerfafval en uitpuilende vuilnisbakken omringde zeer versleten picknick-tafel. De inhoud van die containers vol viezigheid is in de relatieve warmte inmiddels behoorlijk begonnen te meuren. Tel daar de ronkende, geparkeerde en aan- en afrijdende dieseltrucks en personenauto’s bij op en je hebt een plek waar eigenlijk niemand graag zit te eten.
Is het dat? Of smaakt de kleffe hap brood die mij als ‘ knapperige Tomatin de Boeuffe’ werd verkocht gewoon nergens naar?
Boven mijn hoofd krassen luidkeels de Roeken, die hier ondanks mijn bezwaren er toch toe zijn gekomen om hier een kleine kolonie te stichten. Hándig, want het eten ligt voor het grijpen voor hen op straat.
Normaal gesproken is een Roek (Corvus frugilegus) een vrij schuwe kraaiachtige, die wanneer ik ‘m bij ons in het veld aantref er bij de minste of geringste aanleiding vandoor gaat.
Maat hier komen ze als jonge honden, in eens soort parmantige, gehaaste draf, op me af want ik heb besloten, omdat ik van mijn moeder nooit eten mag weggooien, mijn laatste brokken genereus ter beschikking te stellen aan deze kwajongensachtige vogels.
Met een schuin hoofd houden ze mij uiteraard scherp in de gaten, want die kerel mocht es zijn armen in een grijpbeweging uitsteken..
Steeds dichter bij, stap voor stap, risico-inschattend en toegevend aan verleiding pikken ze gulzig een stuk brood op om zich daarna als de wiedeweerga achterover op de vleugels te werpen om het even later in veilige boom smakelijk te gaan zitten verorberen.
Ondanks het feit dat Roeken misschien niet tot de mooiste zangvogels behoren, vermaak ik me in dit half uurtje prima met ze en maak er nog een paar fijne portretjes van. Ik geniet zelfs een beetje….
Tot het moment waarop een, vierkante vrachtwagenchauffeur uit zijn machtig ‘vlam-in-de-pijp-gevaarte’ stapt en besluit om binnen mijn gezichtsveld, fluitend tegen een boom te gaan staan wateren.
En..nee, daar heb ik géén foto van……
Ik besluit om maar gauw op te stappen, ik heb al weer gegeten en gedronken,
'Krijnsels' 