Verstilling …
Omdat de wind was gaan liggen en de nacht koud en helder verliep, wist ik het; dit zijn fijne condities voor sfeervolle vroege en verstilde beelden aan het Hoeksmeer.
Vandaar dat ik in alle vroegte op pad ben om ergens aan de boorden van dat prachtig stukje ‘wetland’ wat opnamen te maken en te genieten van al die weidsheid, maar met die ‘verstilling’ valt het nogal tegen. Uitgerekend op het moment dat ik daar aankom, stuurt iemand zijn enorme tractor met maaibalk in precies die rietrand waar ik me – voor de juiste lichtval – had voorgenomen positie te kiezen.
Nou maakt dat voor het foto-beeld niets uit natuurlijk, maar ’t doet toch afbreuk aan de entourage en de natuurbeleving wanneer zo’n mechanisch monster zijn weliswaar nuttig, maar grommend werk achter je rug doet.
Vandaar dat ik even een half uurtje heb gewacht totdat hij uit beeld verdwijnt en het wegstervend geronk, heeft plaats gemaakt voor welluidender gesnater en gegak van het waterwild.
Gelukkig ben ik nog op tijd om die onnavolgbare tinten rood en oranje van de sterk verkleurende hemel boven de roerloze plas vast te kunnen leggen..
Boven mijn hoofd trekken lange, ongeordende slierten ganzen luid roepend naar het sterk bedauwde grasland om zich daar gedurende de dag te goed te doen.
Dat zijn de geluiden die ik graag wil horen; de hoge kefjes van meerkoeten, een rauwe reigerkreet, het plompen van een vis….
En dit zijn de verstilde beelden waarop ik me had verheugd …
Het doet mij denken aan een watersnoodramp .maar gelukkig de zon maakt alles weer goed.
Prachtige natuur om stil van te worden. Mooi!
So Beautiful. Zo mooi. Geen woorden kunnen daar recht aan doen. Zelfs in mijn geest stoort die trekker nog met zn geronk…. SSSST!!!