Roodborst-tapuitjes …
Ik hoop er in deze tijd altijd wel op , maar alles moet dan meezitten en da’s zó vaak niet het geval.
In de afgelopen dagen is ’t me weer eens gelukt. Een fraaie zangvogel tussen fluitenkruid vastleggen. Meestal zitten ze op lelijke hekpaaltjes of saaie afrasteringsdraden, maar wanneer ze tussen het prachtige kantwerk van de ‘Keesbloumen” neerstrijken ontstaat er in die waas van witte bloemschermen al gauw een soort romantisch beeld, althans zo voel ik het..
Als het dan óók nog een stel prachtig gekleurde Roodborsttapuitjes blijkt te zijn is ’t helemaal feest…
Eerst kwam de mán poolshoogte nemen , waarbij hij dat kenmerkend tikkend geluidje laat horen, alsof er twee steentjes tegen elkaar aantikken. Om die reden heet ie in ’t Engels dan ook ‘stone-chat’
Even later toont ook het iets ingetogener gekleurde vrouwtje zich, een stukje dichterbij nog!
'Krijnsels' 
Wat een schitterende foto’s!