Prrrrrrrr…… prrrrrrrrrrrr………
Het is er weer de tijd voor..
In praktisch elk park of bos waar je loopt is het nu te horen. Een van de meest kenmerkende voorjaarsgeluiden; het zacht-doffe prrrrrrrr….prrrrrrrrrrr….. waarmee het mannetje van de Grote Bonte Specht zijn territorium afbakent.
Ik heb er altijd wel een wat zere nek voor over, want meestal tuur ik net zo lang omhoog tot ik ‘m uiteindelijk ontwaar in de kruinen tussen het voorzichtig ontluikend groen.
Vandaag kwam hij voor de afwisseling in een meer laag-bij-de-grondse positie in mijn tuin langs en poseerde kort voor de camera.
Deze combinatie van zijn fraai getekende verschijning en die frisgele narcissen wilde ik u niet onthouden.
Wat een prachtplaat! Echt genieten!
Wow! Wat een plaatje. Mooier dan mooi. Ik wou dat jij mijn oom was. Dan kreeg ik vast zo’n kaartje voor mijn verjaardag! š