Consultatieburo…
Tussen de rommeltjes en foto’s uit de oude doos diepte ik dit vergeelde kaartje op dat getuigt van het intensief geneeskundig toezicht in de midden-vijftiger jaren, waaronder ik toen kennelijk stond.
Man, man….bijna elke maand van mijn 1e levensjaar werd ik er door moeders naar toe gebracht, zo blijkt uit het nauwkeurig bijgehouden register.Alleen in de barre wintermaanden januari en februari was ’t buiten de deur zeker wat te koud voor dat kereltje.
Maar ook in juni en juli van dat jaar is er verzuimd mij onder het wakend oog van de consultatie-arts te brengen.
En daarmee werd nogal een risico genomen getuige de doordringende waarschuwing achter op de kaart. Het ‘ontberen van regelmatige controle in het eerste moeilijke levensjaar en het zich onttrekken aan de deskundige raad omtrent voeding en verzorging ter verkrijging van een krachtig gestel’, werd kennelijk als een ernstige vorm van plichtsverzuim beschouwd.
Beginnende gebreken , die nog niet door het onervaren moeder-oog konden worden waargenomen dreigden daardoor over het hoofd te worden gezien…
Voorkomen is beter dan genezen!
Hoewel ze zich niet zozeer op het lichamelijke vlak openbaarden, werden mijn naderhand ontdekte onvolkomenheden, door dat moeder-oog inderdaad meestal liefdevol, niet zozeer over het hoofd maar eerder door de vingers gezien
Je groeide wel als kool. Dat Groningse eten zorgde ervoor dat je een flinke vent was op je 1e verjaardag! 🙂