Vliegbeelden …
Nu we een paar zonnige dagen te pakken hebben, smeed ik het hete ijzer en probeer aan het eind van de dag wat vluchtopnamen te maken bij het Hoeksmeer.
Daarvoor gebruik ik graag mijn speciale 400 mm Canonlens die razendsnel kan focussen en dat is voor vliegende vogels een absolute must.
De grutto’s zijn zeker al weer terug, want ik hoor hun heerlijke voorjaarsroep en zie ze ook in de verte boven het water rondscheren, maar foto-kansen bieden ze me nog niet.
Dat doen wel de nog massaal aanwezige kolganzen, die – naar mijn idee – steeds langer hun retourvlucht naar de arctische broedgebieden uitstellen. Waarin zit dat talmen?
Boven mijn hoofd komen weer grote formaties aanzetten, om zich van grote hoogte en wiekelend in het Hoeksmeer te storten om uitgebreid te drinken en te badderen.
Ik neem één, luid roepend exemplaar op de spreekwoordelijke korrel..
Er zeilt ook een kievit over me heen. Langzaam maar zeker gaan ook zij weer hun kuiltjes maken om daarin het gespikkelde legsel te deponeren. Deze heeft het er voorlopig nog niet aan toe, want ze zeilt alsmaar rusteloze rondjes over het meer samen met een stuk of tien soortgenoten.
En dan die, altijd weer op dezelfde plek op het dijkje, fouragerende scholeksters. Hoeveel jaren achtereen fotografeerde ik ze hier ze in diverse poses en situaties en steeds weer raak ik gecharmeerd van hun ‘gepiétetpiétetpiét’, hun kwajongensachtig gedrag en van hun prachtige scheervluchten boven het donkere water.
Tot slot verras ik een schrikachtige blauwe reiger in zijn startvlucht en ook hier is die razendsnelle autofocus-motor een onmisbaar attribuut om zowel de rappe vogel alsook die donkere waterspetters achter zijn beslijkte stelten vast te kunnen leggen.
Schitterende foto`s!