Krák! ..
Vannacht is het zowaar een beetje wittig geworden.
Hoewel het allemaal niks voor stelt natuurlijk , oogt het landschap bij het opstaan toch een ietsiepietsie winters door een soort mix van hagelstenen en natte sneeuw, wat voor een laagje ‘snagel’ heeft gezorgd.
Een graadje nachtvorst, verhardde de blubber op het pad en de bermen ook meteen, waardoor het nu wat aangenamer wandelen is, zodat ik toch maar een kort foto-loopje maak over het Storkster Pad..
Een ragdun vlies op de plassen, nodigt mij altijd weer uit om me over te geven aan het kinderlijk genoegen dat ik beleef aan het even hard laten kraken van zo’n flinterdun ijslaagje.
Maar ik hou me in en maak maar een foto, van de sierlijke belijning die de natuur kortstondig in het gestolde modderwater heeft getekend ..
Verder wandelend, geniet ik toch wel van de aanblik van zo’n winters aandoende, leeg-geoogste klei-akker waarop voedsel zoekende kraaien er in slagen om hun typische roep perfect te laten matchen met mijn toch wel wat wisselende, nu meer melancholische stemming
Als ik even later bij die bevroren plas terug kom, kan ik het toch niet laten..
“Krák” !
'Krijnsels' 