Gajes?
Nu de meeste bloemen, vlinders en andere insecten zijn afgestorven, vertrokken of in winterslaap zijn gegaan zal ik op ‘Pronkjewailtjes’ weer wat vaker over moeten schakelen op het laten zien van vogel-opnamen.
Nou, met dat ‘moeten’ doe ik ze eigenlijk onvoldoende recht.
En eerlijk gezegd vormen vogels mijn meest geliefde en favoriete natuurfiguranten om me met de camera op te mogen concentreren.
Vandaag zet ik er ééntje in de spot-lights, die we allemaal wel goed kennen en die vroeger nauwelijks in onze plattelandstuinen voorkwam, omdat het tot diep in de jaren tachtig een typische bosvogel was.
Maar sinds de Gaai , of Vlaamse Gaai zoals we ‘m vaak noemen, onze opgehangen vetbollen en pinda-netjes óók op waarde is gaan schatten, treffen we hem ook hier nu best vaak in onze tuinen aan.
Laten we ‘m maar meteen typeren; het is een Rakker!
Schuw, slim, vliegensvlug, lawaaierig van aard en gek op eikels!
Garrulus glandarius, betekent in het Latijn dan ook ‘schreeuwerige eikelzoeker’
En omdat hij daarnaast graag ruzie zoekt en ook wel een vogelnestje wil leegroven, heb ik bij de Gaai ook associaties met het woord ‘gajes’ dat in het Bargoens synoniem is voor ‘tuig van de straat’
Maar daarmee doe ik ‘m toch te kort. Het is gewoon een schrandere opportunist , een qua postuur mooi uitgebalanceerde vogel, die in zijn zachtbruin verenpak van de Schepper zo’n verrassend mooi blauw streepjesdessin als opvallend accent heeft meegekregen.
Ik heb hieronder een paar kenmerkende (portret-) foto’s geplaatst die ik in het verleden, maar ook recent heb kunnen nemen, Soms in eigen tuin, een andere keer ergens in een park of bos. Allemaal doodstil hurkend of liggend onder een camouflagekleed of verstopt zittend in een fotohut, want die zwart omrande ogen zien alles.
Bijna alles!
En ja, voor die laatste opname hieronder hoefde ik me uiteraard niet te verschuilen. Dat kobaltblauwe veertje vind je dan zomaar tijdens een tussen-de-middag-wandelingetje.
Je legt het in je hand, je blaast zachtjes door dat geveerde dons, je plaatst het voorzichtig een beetje rechtop in het mos en je bent blij met zo’n gelukje dat je weer eens ten deel viel.
'Krijnsels' 