Gluren naar de buren…
Zo!
We zijn óver en bewegen ons nog wat onwennig door ons nieuwe huis, maar we aarden snel!
Ik trek maar heel af en toe een verkeerde kastdeur meer open, vergis me nog zelden in de bediening van lichtknoppen en de meterkast willen binnenstappen om een plas te doen overkomt me geen derde keer meer. Nee..we voelen ons al aardig thuis in onze Zweeds stulp.
Maar met een aantal oorspronkelijke buren is ’t wennen…
We worden voor mijn gevoel nog wat argwanend bekeken.
Ik hoor ze denken..
“Je wéét het niet, ze doen wel aardig maar eh…”
Slechts schoorvoetend komen ze af om mijn gebaar van goede wil.
Mijn goedbedoelde gestes worden met argusogen bekeken en al mijn uitnodigende welkomst-hapjes ten spijt duurt het toch wel even voordat ze aarzelend het terras opstappen..
Maar als ze me eindelijk begrijpen, weten ze mijn vriendelijke invitaties toch te waarderen en dan werpen ze zich ook meteen schrokkerig en ongegeneerd op de uitgedeelde lekkernijen! “Toe maar jongens!”
Exif_JPEG_PICTURE
Nee, dat komt wel goed met de nieuwe verhoudingen met het gevederd tuinvolkje..
Nu de ménsenburen nog…daar zal ik toch een andere benadering op moeten verzinnen, maar ook dat komt vast in orde !
'Krijnsels' 