Ik vind ze zo mooi …
Een koud nachtje ligt achter ons, waarin het matig vroor en in de heldere vrieslucht gloort weer eens zo’n fraaie zonsopgang waar ik vanaf mijn huidige woonstee nog maar kort van kan genieten.
Vóór ik op weg kan naar de zoveelste klusdag in het nieuwe huis, dienen de autoruiten ijsvrij te worden gemaakt maar ’t gaat me eigenlijk aan ’t hart..
Want de natuur heeft na urenlang nachtwerk zúlke kunstzinnige miniatuurtjes op de ramen gefigureerd dat ik eerst even de camera ter hand neem om ze vast te leggen.
Dan worden ze – húp – met een paar achteloze schraap- en roetsbewegingen verpulverd tot niets..
Want ik hoor me ’t al zeggen tegen zo’n agent..
” Ja meneer, maar ik vind ze zo mooi..”
'Krijnsels' 
Ja inderdaad prachtig!