Maar ja …
Op Ekenstein is de herfstsfeer nu goed te proeven!
Nou ja..niet dat we hapjes kussentjes-mos of neergedwarrelde eikenblaadjes op de tong leggen, maar toch..
Kruidig..is het goede woord.
Lekker krúidig ruikt het en in combinatie met dat typische oktoberlicht dat vanmiddag langzaam door de bomen naar beneden filtert, maakt dát vooral de ambiance!
Hoewel ik gewoon wat loop te mijmeren en met een schuin oog toch ook een beetje uitkijk naar een aantrekkelijke paddenstoel, valt vooral dat laatste nogal tegen.
Toch ook wel weer logisch eigenlijk..
Door de relatief lange, droge periode die we achter ons hebben, zijn diezelfde paddenstoelen alles behalve in grote getale uit de spreekwoordelijke grond geschoten.
Tóch tref ik een stuk of vier petieterig kleine Mycena’s aan, die dapper op lucifer-dunne steeltjes zijn begonnen aan hun fragiel en zeer tijdelijk bestaan..
Om de structuur van hun fraaie hoedjes goed te laten uitkomen, permitteer ik mij ook nog even een foto pal van boven en ze vinden het allemaal prima als ik dan straks maar dóórloop..
Heerlijk dieprood contrasteert nu het karmozijn van de meidoornbessen tegen de lichtgroene, blaadjes die met een ultrafijn pennetje lijken te zijn ingetekend door een met monniksgeduld gezegende kunstenaar.
Tot mijn verbazing komt er zelfs nog een nazomerende libel aan helikopteren die de indruk wekt niets te willen weten van vergankelijkheid en heengaan. Nee, hij strijkt éven neer om straks weer heerlijke, eindeloze heen en weer-rondjes te maken en is nog láng niet van plan om het loodje te leggen.
Maar ja…
‘Aus den Traumen der Frühling wird im Herbst Marmelade gemacht.’ ( Peter Bamm 1897-1975)
'Krijnsels' 